Parnian, a new spineless and early safflower cultivar, suitable for relatively cold and warm regions of Iran

Document Type : Release of the variety

Authors

1 Associate Professor, Seed and Plant Improvement Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.

2 Assistant Professor, Seed and Plant Improvement Research Department, Esfahan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (AREEO), Esfahan, Iran

3 Researcher, Seed and Plant Improvement Research Department, Fars Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (AREEO), Fars, Iran

4 Associate Professor, Seed and Plant Improvement Research Department, Azarbaijan Sharghi Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (AREEO), Tabriz,, Iran

5 Researcher, Seed and Plant Improvement Research Department, ،Tehran Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (AREEO), Varamin, Iran

6 Associate Professor, Seed and Plant Improvement Research Department, Seed and Plant Improvement Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.

7 Researcher , Seed and Plant Improvement Research Department, Seed and Plant Improvement Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.

Abstract

Parnian cultivar was primarily selected from Isfahan landraces and for more evaluation for its yield and other agronomic traits was tested along with 14 cultivars in four different environmental conditions including Karaj, Isfahan, Darab and Varamin. The experiments were conducted in randomized complete block designs with 4 replications for two years (2013 -2015). The results showed significant differences among the genotypes. Different stability analysis methods were used to determine stable genotypes. Parnian was selected as a desirable genotype based on its highest grain yield (2794.2 Kgha-1), lowest coefficient of variation (CVi) and lowest environmental variance compared to other genotypes. In addition, the Parnian cultivar was selected as the best genotype in Karaj, Darab, Isfahan and Varamin with an average grain yield of 2894 Kgha-1 for two years under saline soil conditions. Results of on-farm trails in Khodabakhsh, Gasemabad and Mastikhoon in Zabol region (2015-2016) showed that Parnian had grain yields of 2947, 2598 and 2865 Kgha-1, respectively (10%, 6% and 23.5% higher than Soffa check cultivar, respectively). The new cultivar, was also 10 days earlier than check cultivar.

Keywords

References

1-امیدی، ا. 1382. گزارش نهایی پروژه بررسی و تعیین تیپ رشد در ارقام گلرنگ. 15 صفحه.
 
 
2-امیدی، ا.، شهسواری، م.، محمدی، ا.، مطلبی‌پور، ش. و طالب نژاد ،ع. 1383. گزارش نهایی پروژه بررسی سازگاری لاینهای پیشرفته گلرنگ بهاره از نظر عملکرد دانه و روغن. 19 صفحه.
 
 
3-امیدی، ا.، شهسواری، م.، الحانی، ا. و جهان بین، ع. 1389. گزارش نهایی پروژه بررسی فامیل‌های خالص گلرنگ (F6) از لحاظ صفات مهم زراعی در کشت پاییزه. 21 صفحه.
 
 
4-امیدی، ا. و جاویدفر، ف. 1390. گیاه روغنی گلرنگ. مرکز نشر آموزش کشاورزی-دفتر خدمات تکنولوژی آموزشی. 154 صفحه.
 
 
5-امیدی، ا.، شهسواری، م.، الحانی، ا. و جهان‌بین، ع. 1390. گزینش ژنوتیپ‌های جدید گلرنگ (Carthamus tinctorius) برای شرایط محیطی مختلف با استفاده از برخی آماره‌های پایداری. مجله به‌نژادی نهال و بذر. 27-1(3): 303-287.
 
 
6- امیدی، ا. 1393. گزارش نهایی پروژه بررسی لاین‏های خالص گلرنگ حاصل از پرتوتابی از نظر عملکرد دانه و روغن و سایر صفات زراعی. 14 صفحه.
 
 
7- امیدی، ا.، شهسواری، م. ر. و الحانی، ا. 1394. گزارش نهایی پروژه بررسی سازگاری لاین‏های جدید گلرنگ حاصل از پرتوتابی از نظر عملکرد دانه و روغن. 22 صفحه.
 
 
8- امیدی، ا.، شهسواری، م. ر.، الحانی، ا.، پاسبان اسلام، ب.، صمدی، ب. و فنایی، ح. 1395.گزارش نهایی پروژه بررسی عملکرد ارقام و لاینهای جدید گلرنگ در اراضی شور مناطق کشور. 20 صفحه.
 
 
9-پورداد، س. 1385. گلرنگ: ترجمه. نشرسپهر. 123 صفحه.
 
 
10-شهسواری، م. و امیدی، ا. ح. 1380.  گزارش نهایی پروژه انتخاب لینه خالص در توده گلرنگ محلی اصفهان. 45 صفحه.
 
 
11-صادقی، ح. و امیدی، ا. 1382. گزارش نهایی پروژه بررسی واکنش ارقام بهاره و زمستانه گلرنگ به بیماری بوته‌میری فیتوفترایی. 27 صفحه.
 
 
12 – فنایی، ح. 1395. گزارش نهایی پروژه ارزیابی خصوصیات زراعی و عملکرد ارقام و لاین‌های جدید گلرنگ به تنش خشکی در منطقه سیستان. 23 صفحه.
 
 
13. Eberhart, S. and Russell, W. A. 1966. Stability parameters for comparing varieties. Crop Sci 6: 36-40.
 
 
14. Francis, T. R. and Kannenberg, L. W. 1978. Yield stability studies in short season maize: I. A. Descriptive method for grouping genotypes. Can. J. Plant Sci. 58: 1029-1034.
 
 
15. Nassar, R. L. and Rezaei, M. 2009. Studies on estimation of phenotypic stability: Test of significance for non-parametric measures of phenotypic and genotype environmental components of variability. III. Multiple lines and crosses. Heredity 23:339-365.
 
 
16. Omidi, A. H., Khazaei, H. and Hangbo, S. 2009. Variation for some important agronomic traits in 100 spring safflower (Carthamus tinctorius L.) genotypes. American-Eurasian J. Agric. & Environ. Sci 5: 791-795
 
 
17. Singh, V. 2005. Annual Report of Ad Hoc Project on "To study the usefulness of petal from Indian cultivars of safflower for developing value added products of edible nature." Paper presented at Group Monitoring Workshop on DST, New Delhi, February 3–5, pp. 7–11.
 
 
18. Weiss, E. A. 1983. Oilseed Crops. Chapter6. Safflower. Longman Group Limited. Longman House, London, UK. Pp. 216-281
Research Achievements for Field and Horticulture Crops
Volume 8, Issue 2
December 2019
Pages 261-270

Files

History

  • Receive Date: 14 July 2019
  • Revise Date: 04 May 2020
  • Accept Date: 05 January 2020

Share

How to cite

Statistics